Bio Human Design Cycli XL

Ervaringsleren

Human Design gaat uit van ieders uniekheid. Dit betekent ook dat de enige over wie je echt veel kunt leren jij zelf bent, vanuit jouw eigen ervaring met jouw leven kan je veel kennis delen. Puur als ervarings delen, nooit als een absolute wijsheid. Zoals de luisteraars van mijn podcast volop kunnen ervaren in het beluisteren van de gesprekken die ik daar heb en graag met jullie deel. Human Design gaat over het leven van jouw unieke leven volgens jouw unieke gebruiksaanwijzing. Daarmee word je een expert in jouw eigen ervaringen en die kan je delen als en wanneer dat correct is voor jou. Mijn design van een manifesterende generator (lees mijn mini boek gratis te downloaden op deze site als je meer wilt weten over de Human Design Types en kanalen) kent veel collectieve activering; daarmee ben ik hier om te delen nadat ik diverse ervaringen heb opgedaan. Onderstaande ervaringen zijn puur ter illustratie van een leven, mijn 7 jaar cycli. Mijn unieke leven als potentieel niet emotioneel gedefinieerde manifesterende generator met de kanalen van archetype kracht (34-57); de overlever, talenten (16-48) die d.m.v. repetitie kunnen uitgroeien tot meesterschap, nieuwsgierigheid (11-56) oftewel de zoeker die altijd op pad gaat om nieuwe ideeën te verzamelen en uit te proberen, en de ‘verloren zoon’ (13-33); degene die uit huis gaat op jonge leeftijd, zich terugtrekt (retreat) uit de 'reguliere omgeving' en terugkomt met verhalen en wat hij/zij daaruit geleerd heeft. Mijn levensthema is sterk verbonden aan de ‘marrying maiden’ (persoonlijkheid zon in 54.2) oftewel degene die onderaan de ladder begint, gezien wordt en daarmee kan opklimmen in spirituele en materiële zin. We noemen dit ook wel ambitie om te leven. Uiteraard kan mijn levensthema en kunnen mijn krachten slechts tot hun recht komen als ik mijn strategie en autoriteit volg, en me overgeef aan mijn lichamelijke wijsheid als de passagier op mijn levenspad. Reis hier een stukje mee op mijn levenspad via de 7 jaar cycli beschreven vanaf mijn geboortemoment op 7 januari 1972 om 9.40 te Keulen, Duitsland.

1-7 jaar: Archetype kracht, de overlever

De eerste 7 jaar zijn de meest conditionerend -Human Design is niet voor niets een prachtig instrument om je kinderen vanaf dag 1 in hun uniekheid te begeleiden- en daarmee boeiend om de kaarten van de mensen uit je omgeving uit die tijd erbij te pakken. Mijn moeder, een emotionele manifestor, en mijn vader, een emotionele manifesterende generator, hebben 5 jaar voor mijn geboorte mijn oudere zus, een niet emotionele pure generator, ter wereld gebracht en daarna heel lang moeten wachten op mijn komst. Ik was daarmee zeer gewenst. De eerste jaren groeide ik dus op met twee emotioneel gedefinieerde ouders, een zeer krachtig koppel dat weinig ruimte had voor externe invloeden. De emotionele golfbewegingen zullen mij en mijn zus zeer sterk hebben gevoed. Ze hielden van reizen en ik reisde dan al vroeg in mijn leven. Lang mocht de blijdschap van het jonge gezin niet duren, want na de eerste jaren werd mijn moeder zeer ziek, zo ziek dat ze toen ik 6 jaar was overleed. Zij was toen 36 jaar. Geboren met ‘spanning’ als een rode draad in haar ontwerp is dit ook wat ik met name heb meegekregen uit die tijd. Veel spanning. Een belangrijk persoon in die tijd werd mijn oma die in huis kwam. Een emotionele generator. Als je de ontwerpen van al deze bovenstaande familieleden naast elkaar legt zie je 1 belangrijk thema terugkomen: activering in het kanaal van strijd (28-38). Een sterk individuele energie om middels strijd, worsteling en koppigheid de essentie van je bestaan te ontdekken.

Toen ik de Human Designs van mijn familieleden zag en las verklaarde dat zoveel, en een belangrijke vraag viel weg. Waarom had ik altijd die spanning en strijd gevoeld? Iets wat in mijn ontwerp op die manier totaal afwezig is. Iets wat mij in mijn openheid wel ook heeft aangezet om mijzelf te bekrachtigen. Mijn ontwerp is vooral gericht op individuele bekrachtiging en een overlever in het NU (34-57 Archetype kracht). En dat is wat ik deed. Met mijn natuurlijke coole, speelse en luchtige spirit was ik weliswaar in 1 klap geen kind meer op de leeftijd van 6 jaar, zeer bewust van de overlevingssituatie waar ik in zat, en tevens wist ik dat ik zou overleven. Dat ik een kracht had die me verder zou brengen.

8-14 jaar: Spelender wijs

De volgende 7 jaar waren roerig. Wegens de spanningen en strijd keerden opa en oma terug naar huis. Ontmoette mijn vader een weduwe met 4 kinderen en verhuisden we zeer kort na het overlijden van mijn moeder naar een ander dorp alwaar ik naar de tweede klas van de lagere school ging. Altijd al gericht op delen, spelen, had ik in 'no time' weer een vriendenclub waar ik vaak de inspirator cq leider in was. Ik kon echter ook prima alleen zijn. Een periode van retreat waardeerde ik als kind zeer. Iets wat mij zeer van pas kwam toen na fikse ruzies tussen mijn vader en zijn nieuwe liefde, mijn stiefmoeder en haar kinderen weer vertrok en wij in een kast van een huis gedrieën verder gingen. Ik was 8 jaar, miste in het begin de gezelligheid en spirit van het grote gezin en had een sleutel van het huis en kon zo ook uren in de middag na school alleen spelen. Buiten in de bossen mooie hutten bouwen en avonturen beleven met vriendjes en vriendinnetjes was ook vaste prik. Een belangrijk moment was rond mijn tiende. Ik kan me herinneren dat ik rond die tijd opeens volop besefte dat de dood bestaat, dat de wereld kan vergaan, het leven zo fragiel is en dat leven en de dood dus onlosmakend aan elkaar verbonden zijn (mijn zon in 54.2 ambitie voor het leven en dit kan alleen zijn vanuit volledig besef van de dood, ligt in kwart van mutatie als brenger van brug tussen spirituele en materiele wereld). Het was de tijd van de crisis, atoombom dreiging e.d. dus je werd via de pers ook continu geladen met die dreiging. Iets wat mij diep kan raken. Evenals de emotionele gesteldheid van mijn vader. Hij was na de dood van mijn moeder en de daarop volgende scheiding gebroken en zijn verdriet was voor mij elke dag voelbaar. Voor mij was het evident dat het leven eindig is en dat we hier eigenlijk niets over te zeggen hebben. Dat betekent niet dat ik niet verdrietig kon zijn, maar een existentieel besef van die werkelijkheid en het nu gaf mij de kracht om hiermee om te gaan en ook met plezier te spelen en te leven. Ik miste mijn moeder en mijn stief familie, maar ook niet zo dat ik hen ging opzoeken bijvoorbeeld. Het hier en nu bood altijd weer allerlei nieuwe ervaringen waar ik van smulde. Ik was een makkelijke leerling en met enige verveling rolde ik door de lagere school heen. Ambitieus en met de nodige dosis levenservaring maakte ik al snel oudere vrienden en daarmee ging ik ook experimenteren met gedragingen die daarbij hoorde. En ja, ik was toch vaak alleen en had het roer in handen. Dus mijn experimenteren met alles ‘wat God verboden heeft’ begon al op de lagere school en zette door op de middelbare school. Een periode waarin ik veel levenservaring heb opgedaan en die ik niet had willen missen.

Nog steeds verveelt (aardig om profiel 2/4 hier te noemen en mijn actief lerende lichaam als wel de talentvolle 16-48) rolde ik van het VWO naar de Havo en uiteindelijk bracht ik veel tijd elders door. Alle emoties van anderen hadden tijd nodig om te ontladen en ik was gefrustreerd en boos! Die woede kan ik nu heel goed plaatsen. Naarmate ik opgroeide en me wilde ontplooien en uiten in de wereld veranderde mijn vader in mijn ogen niet. Opgesloten in zijn verdriet, de worsteling van mijn familieleden niet te vergeten werden mijn worsteling en ik ontvluchtte het huis zo vaak ik kon. De 'prodigal' letterlijk en figuurlijk en natuurlijk mijn open emotioneel centrum waar ik geen raad mee wist. Al die onbekende emoties die inconsistent door me heen raasden. Tevens kon ik het besef rondom de vergankelijkheid van alles niet altijd plaatsen en vervulde mijn melancholie (34-57) me met een uitzichtloos gevoel. Voor sporten was geen geld en ook mijn creativiteit –als kind tekende ik altijd- kon ik geen plaats geven. Ik vluchtte naar mijn vriendinnen en vrienden en ook in allerlei destructieve experimenten en woede. Ik was in die tijd geen prettig gezelschap voor mijn familie. Als manifesterende generator is woede een kant die met name gevoed wordt als ik vanuit mijn niet-zelf mind probeer de controle te behouden. Ik had letterlijk altijd controle gehad over mijn doen en laten en mijn vader begon die te beperken, de school begon eisen te stellen en ik wist me geen raad met alle emoties van anderen die als golfbewegingen door me heen raasden als ik in gezelschap was en vooral thuis. Als ik alleen was kon er rust zijn. Kortom, ik werd boos en had het gevoel dat het keurslijf thuis me zou stikken. In overleg met mijn vader keken we naar een oplossing in begeleid op kamers wonen. Ik vocht mijzelf zoveel mogelijk in overleg uit huis. Voor mij de enige manier op dat moment om te overleven. Eindelijk kon ik weer ademhalen en mijn eigen levenspad bewandelen.

15-28 jaar: Ambitie om te leven

Ik begon aan mijn jonge zelfstandige leven in een project waarbij je leert op kamers te wonen. Uiteraard kon ik rap laten zien dat ik kon overleven, als ik met mijn ontwerp dat niet kan, wie wel? En ging uiteindelijk zelftandig op kamers wonen. Ik was 'vrij'. Maar nog steeds gefrustreerd en vooral boos. Ondertussen vielen er enkele ‘vrienden’ uit mijn omgeving weg aan door drugs gerelateerde oorzaken en samenvallend met een hele slechte trip besefte ik dat dit niet leven was, maar dat ik inderdaad aan het overleven was. Ik voelde de kracht in mij dat ik meer in het leven kon en wilde. Ik ging terug naar school en ontmoette in diezelfde tijd iemand waar ik direct een diepgaande liefde voor en verbinding mee voelde zoals ik niet eerder had ervaren en die het beste in mij naar boven haalde. Ik nodigde hem uit (hij is naar nu blijkt een projector) en hij ging mee. We verhuisden al snel naar een andere stad. En ik dook in de wereld van de studie. En hoe? De emotionele rollercoaster tijd liet ik achter me, ik had me vrijgevochten uit huis vanuit mijn niet-zelf manifestor woede, en nu ging ik mijzelf bewijzen in de buitenwereld. Typisch voor iemand met een niet gedefinieerd hart centrum. Vanuit mijn fascinatie voor de menselijke psyche, culturen en tevens mijn creatieve talenten om te tekenen, schilderen, stond ik voor een keuze: kunstacademie of Psychologie. Ergens voelde ik aan dat  beide studies voor mij te dogmatisch en rigide zouden zijn. Ik koos voor Culturele Antropologie. Uiteraard, vanuit mijn bewijsdrang (open hart centrum), volgde ik uiteindelijk de propedeuse sociale academie, 2 universitaire studies (Culturele Antropologie en Bestuurskunde), werkte 20 uur per week als groepsleidster en coach om alles te kunnen betalen, want uiteraard had ik geen financiële back up vanuit familie. Mijn lief en ik woonden in liefde en spirit samen en genoten van samen reizen en leven. Die beginjaren hadden we geen geld en leefden we op weinig m2. Geen materieel makkelijke tijd en uiteraard bracht ik vele wonden mee, maar we kwamen er samen door met respect voor elkaars zijn vanaf dag 1. Gezamenlijk een fascinatie voor andere culturen en fotografie, waarmee we menig muziekfestival bezochten en de foto’s verkochten aan bladen. Mijn lief werkte inmiddels in de media. Ik studeerde af na veldwerk te hebben gedaan in Indonesië. En tijdens mijn eerste full time baan als beleidsadviseur bij de overheid brandde ik volledig op. Ik deed waartoe ik was opgeleid, werkte 24/7 en was totaal gefrustreerd als het niet werd gezien of zo perfect was als het in mijn ogen moest zijn. Mijn lichaam zei na 3 jaar: stop! (Actieve poort 46 van belang in mijn design, als wel de retreat in 13-33)

28-34 jaar: Wie ben ik?

Je geboorte design is altijd leidend in je leven. Toch interessant om te bezien dat je de eerste 30 jaar van je leven iedere verjaardag nieuwe educatie thema's mee krijgt, met als slotakkoord je Saturnus Return rond je 30e (leeftijd varieert pp). De leeftijd rond die 30 is de ultieme periode rondom de vraag: Wie ben ik? En de potentiele integratie van je schaduwkant waarna heling kan plaats vinden. Uiteraard kan ik nu via Human Design zien wat daar gebeurde in de transitie kaart. Zoals ik nu terug kijk was dat stop signaal van mijn lichaam een belangrijk keerpunt. Ik had geleerd niet de emotioneel wave van anderen mijn gedrag te laten leiden, nu was het tijd om niet mijn bewijsdrang mijn gedrag te laten leiden en dus mijn systeem te laten vernietigen. Ik begon mij te verdiepen in alles was te maken had met niet alleen ons denken, maar juist alle andere facetten van ons mens-zijn. Ik begon met gezond eten, leven, sporten, volgde de toen nieuwe opleiding tot NLP master en hypnotherapeut. Ontmoette een Reiki master die me initieerde tot Reiki Master I,II,III, werkte met Bach remedies en leerde dus mijn lichaam en spirit vanuit een hele andere ervaring en kennis kennen. Vanaf dag 1 dat ik de Reiki initiatie had ontvangen vond ik roken en drinken vies. Mijn lichaam werd warmer –ik was nogal kouwelijk ervoor- en mijn systeem begon weer te stromen. En ik begon weer te leven. Niet overleven, maar leven. Ik koos ervoor om mijn leven te gaan leiden en doen wat mij bevrediging geeft. We verhuisden naar een geweldige monumentale woning in Haarlem, onze droom, en opeens stond er een schildersezel in huis. Mijn creativiteit kwam terug in deze vorm. Ik schoolde mezelf verder om tot trainer en coach, kon direct aan de slag op mijn oude werkplek en stapte al snel over naar externe bureaus alwaar ik vele jaren in allerlei spannende nationale en internationale projecten mij coach en trainersmeesterschap kon ontwikkelen. Totdat het op mijn 34e begon te kriebelen…..en het leven mij uitnodigde om een nieuwe weg in te slaan.

Grappig, als ik dit schrijf komt altijd de ambitie oppoppen. Ambitie in werk, maar zeker ook in spirit en die verbinding maak ik graag. In mijn design totaal geen definiëring rondom familie, reproductie… Richting mijn dertigste begon de vraag rondom mijn en onze kinderwens uiteraard op te spelen door de omgeving ingegeven. Ik wilde altijd een weeshuis opzetten in de sloppenwijken, uiteraard heb ik nu projecten in de sloppenwijken lopen, maar geen actieve kinderwens. Als ik kinderen zou willen, dan was dit met name voor de spirituele ervaring realiseerde ik mij. Een proces wat ik als kunstenaar zeer waardeer: de geboorte van nieuw leven. Maar niet omdat ik een familie zelf wil neerzetten, voeden…. Ik had niet het gevoel dat zelf een gezin stichten mij bevrediging zou geven. Op dat moment overleed plotseling mijn schoonzuster. Zij lag in scheiding en liet 2 kinderen achter van 6 en 9 jaar. Niet alleen had ik dit zelf meegemaakt, ik weet hoe te overleven, dus toen alle volwassenen zich bekommerden om ook zeer relevante volwassen vraagstukken zijn mijn partner en ik de kinderen gaan vertellen wat er gebeurde. We hebben ze begeleid en na de begrafenis samen met opa en oma afwisselend in huis genomen. Gedurende 2,5 jaar hebben we intensief vanuit ons verzorgende design met hen weekenden en vakanties doorgebracht tot hun vader weer alles op de rit had en ze meer thuis konden vertoeven. Een intensieve en ook dankbare periode. En ook helend voor mij. Beiden kinderen zijn emotioneel gedefinieerd en wij vieren maakten een mooie surrogaat familie zoals ik nu kan zien middels Human Design en toen en ook nu ze unieke jong volwassenen zijn ervaar als we samen zijn. Ik weet en ervaar nu dat mijn open emotionaliteit ervoor zorgt dat ik alle emoties van anderen puur kan ervaren en ook een mooie begeleidende rol kan spelen rondom emotionaliteit, relaties, familie en kinderen. Zolang ik maar niet mijn beslissingen baseer op deze emotionele golf van de ander. Rond mijn 34e konden mij partner en ik ons reizende leven weer volop oppakken, de projecten in de sloppen ondersteunen samen en weer op andere wijze genieten van ons leven samen. Tevens kriebelde bij mij enorm om echt mijn eigen ritme te kunnen volgen. Het consultancy leven is opwindend, mooie collega’s en ontzettend veel geleerd in binnen- en buitenland, maar de dagen zijn lang en ik wilde nu echt alleen mijn projecten kiezen en de week indelen zoals ik wenste. Kortom, het was tijd om solo te gaan. Zeker omdat nieuwe kansen zich aandienden, ik kon een ontwikkelingsorganisatie op interim project basis gaan leiden en tevens andere trainingsopdrachten dienden zich aan. De overstap was moeiteloos.

35-42: Levenskunst

Deze 7 jaar cyclus was zeer enerverend. Ik kon moeiteloos -met hard werken en doortastendheid uiteraard wel- mijn eigen toko Bing Werkatelier leven inblazen en daarmee mijn advies, training en coach werk combineren met mijn goede doelen activiteiten en mijn creatieve kunstprojecten. Ik kon steeds meer, na een periode van afkicken van de consultancy wereld, mijn eigen uren indelen. Tevens kon ik zo ruimte creëren voor retreat tijd. Iets wat mijn systeem steeds aangeeft: er is een tijd van delen en een tijd van zelfbekrachtiging en dan weer delen… en dit wisselt continu af. Ik begon kleine en langere periodes van retreat in te bouwen. Iets wat ik eigenlijk als kind al had; mijn spijbeluren waren de uren dat ik mezelf kon opladen en bekrachtigen. Tevens ben ik zeer nieuwsgierig en bleef ik mijn fascinatie voor mensen en mijn vakgebied verdiepen: van yoga, meditatie, stiltereizen tot ayurveda retraites in het oosten, ik heb vele reizen alleen en in stilte kunnen maken. Waarna ik hetgeen ik had ervaren weer kan vertalen en delen in mijn leven en werk hier. Ik ben middels retreats, yoga en meditatie in Nederland, India, Sri Lanka, Thailand geschoond, geheeld en wijzer geworden. Door mijn eigen pad te volgen en trainingen af te stemmen op de westerse mens met input vanuit het oosten (zie ook weer 54.2 en natuurlijk mijn nieuwsgierigheid 11-56, en de prodigal 13-33).

Ik kwam in deze periode ook in aanraking met Human Design en dacht en voelde op dat moment, als dit instrument werkt dan heb ik gevonden wat een ontbrekende puzzel is; namelijk een instrument wat zelf de verbinding legt tussen de spirituele en materiële wereld en je logisch laat zien hoe je in elkaar steekt. Zowel je bewuste als onbewuste kant. Iets waarmee ik natuurlijk al jaren werkte in training en coachen. Mijn eerste analyse was een bevestiging en een bevrijding. Zoveel puzzelstukjes vielen op hun plek. Dan heb ik het over een ervaring in mijn totale systeem, want mijn denken wilde snappen waar al die getallen voor stonden etc., maar uiteraard werd ik daar niet veel wijzer door. Ik stapte de deur uit en mijn proces van deconditioneren was gestart. Ik ben mijn experimenteren met responderen, wat voor mij vanzelfsprekend aanvoelde, gaan bijhouden. Een van de responsen was direct lesmateriaal gaan bestellen en heb me opgegeven voor een cursus. Na de zelfstudie en eerste cursus stopte helaas de dame die de cursus geef. Tevens had ik zelf en sterke drang –nieuwsgierig en de ‘prodigal’- om internationaal mijn opleiding te gaan volgen, gezien het pionierende karakter van de lessen hier en mijn eigen meesterschap in trainen zelf. Ik wilde naar de bron. Hoe kan het ook anders met mijn ambitie. Nu duurde het nog even tot Ra Uru Hu, de grondlegger van Humaan Design zelf naar Nederland kwam. De transformatie werd verder in gang gezet. Ik vond Ra een geweldige, humoristische en confronterende trainer en het systeem verraste me keer op keer met de accuraatheid. Met mijn directheid vanuit het logische systeem raakte hij mij tot in de kern. Iets wat menig psycholoog niet was gelukt, daar draaiden de rollen altijd om. Kortom, Humaan Design  bleef overeind, ook nadat ik met mijn logisch en abstraherende brein, aan het peuteren was in de stof, ook nadat ik experimenteerde en testte met allerlei kaarten van mensen om mij heen. Helaas overleed Ra net voordat hij weer naar Nederland zou komen en ik deel zou nemen aan het vervolg. Ik wilde bij hem mijn vervolg opleidingen tot analist gaan volgen. Het mocht niet zo zijn. Niet veel later zag ik op internet een Human Design training op een mooie locatie op Ibiza door ene Alokanand Diaz Del Rio worden aangeboden. Ik had nog geen retreat voor die zomer geboekt en in plaats van een ayurvedische kuur te boeken stond ik opeens voor het huis uit de brochure op Ibiza. Er was niemand thuis en ik ben bij het zwembad gaan liggen totdat uren later een jonge man opeens verscheen. Het bleek de zoon van Ra en ik bevond mij in het huis van Ra en zijn familie. Ik koos een kamer en de dagen erna gingen in een rollercoaster van plezier voorbij. Plezier in mijn brein om de logische kennis, waarbij ik elke dag weer werd overladen met feiten. Van 10-20 uur ’s avonds hingen we aan de lippen van Alokanand, de rechterhand van Ra, en in deze intieme setting, in de familiekring van Ra, vloeide de kennis moeiteloos in me over. Mijn eigen transformatie werd verder ondersteund en ik kon niets anders dan me overgeven aan mijn strategie en autoriteit.

In de jaren erna ben ik zeer intensief geschoold door Alokanand en er is een mooie verbinding en samenwerking uit ontstaan. We hebben ook samen het Human Design festival op Ibiza ondersteund met training en een ‘totemic’ team experiment. Een aantal jaren heb ik het Human Design Ibiza event ondersteund. Ik heb vele boeiende Human Design professionals internationaal ontmoet op Ibiza en in Amerika en van een aantal heb ik intensief les gehad, zoals mensen van het eerste uur in Human Design als Martin Grassinger en Ilse Sandler heeft me opgeleid tot Human Design BG5 Business analist. Het heeft me verreikt en in de jaren studie en praktijkleren die volgden opgeleid tot officieel analist en trainer en uiteraard deel ik nu reeds jaren mijn kennis en ervaringen hierin in Nederland. Ik geniet hier iedere dag van middels de analyses en trainingen op mijn minifarm, alsmede de workshops en in-compagny trajecten voor organisaties door het land heen.

Tot op de dag van vandaag geeft Human Design me de kennis en de strategie om met voldoening mijn leven te leiden. Het leven geeft me elke dag weer de bevestiging van het patroon waarin wij ons bevinden en waarin ik een unieke rol heb te spelen. Namelijk mijn eigen pad te volgen, elke dag weer te beginnen vanuit wat mij voldoening geeft, wat mij bekrachtigt. Zodat het collectief delen wat erna komt van wat ik heb geleerd en ervaren, middels mijn talenten zich kan manifesteren en jou nu bereikt door dit te lezen. Zonder met mijn mind keuzes te maken gebaseerd op de emotionele golven uit de omgeving, zonder bewijsdrang en zonder haast. Precies op het moment dat het er moet zijn… en anders niet. De kunst van het leven, de ambitie voor het leven, … geven mij enorme voldoening. En dat is wat ik mijzelf heb gegeven, een liefde voor mezelf en de rol die ik hier heb en daarmee een liefde voor het leven, inclusief de eindigheid ervan. Daarmee kan ik delen met de mensen om mij heen, vanuit voldoening leven in relatie tot mijn familie, vrienden en ieder die ik ontmoet. De wonden helen en ook de relatie tot naasten opnieuw vorm te geven. Doordat ik de uniekheid in bijvoorbeeld mijn familieleden kan zien en wat er gebeurde in die periode dat we samenleefden of als we elkaar nu zien, kon ik helen en de relatie nu correct betreden. Als ik leef vanuit mijn strategie en autoriteit krijgen jij en ik het beste van mij als we elkaar ontmoeten en de rest volgt dan vanzelf.

Jouw unieke Zelf: de weg tussen licht en donker

Als ik dit schrijf dringen media berichten binnen en lijkt de wereld geen mooie plaats. Ook na je Human Design analyse zal er gedonder zijn, dat verandert niet en kan je zelf gaan zien voor wat het is: onderdeel van het patroon. Ik zie ook een trend waarin men op zoek gaat naar de andere kant, namelijk continu Happy-zijn en instant geluk. Ik heb zelf deze periode ook gekend en het frustreerde me als ik een moment niet met een gelukzalige glimlach rond liep. Daarmee lijkt er geen ruimte meer te zijn voor de energie waar onze geluksmomenten en creatie uit voorkomt, namelijk melancholie en donkerte. Er is geen licht zonder donker, wij kunnen geen perspectief zien zonder de schaduwkant. Human Design laat je puur zien hoe levensenergie werkt en wat de schoonheid van melancholie is. Ik kan uit eigen ervaring delen dat er bijvoorbeeld geen Josy (mijn alterego, zie art producten) zou zijn zonder mijn melancholie, het is de stuwende energie die ervoor zorgt dat ik in mijn studio het canvas bewerk met alles wat er ook dat moment door mij heen stroomt. Ongefilterd, pure levensenergie waar je geen label op hoeft te plakken. Het is. Niet denken, maar beleven en leven vanuit jouw strategie kan je laten zien dat jij uniek bent en oké, inclusief je lichte en donkere kant en dan kan je helingsproces starten. Jouw 7 jaar cyclus van deconditioneren tot op cel niveau. Je kunt je verleden niet veranderen, je kunt de omgeving en het gedonder en gedoe in de wereld niet nu veranderen, je kunt wel je leven helen. In die 7 jaar komt er een moment van totale overgave aan je strategie en daarmee aan jouw totale zijn en leer je houden van jezelf. Of niet, als je het experiment niet aangaat. Wil je jouw ware potentie ontdekken? Dan zie ik je graag terug.

Transitietijd

Hierboven heb ik mijn 7 jaar cycli tot mijn midlife met je gedeeld. Vele woorden en tegelijkertijd is de leegte tussen de woorden wellicht nog sprekender….. Rond je veertigste jaar (bij mij 43) rommelt het big time. In de volksmond praten we over de ‘midlfe-crisis’, ik prefereer geen labels te plakken en vanuit Human Design termen te observeren en me over te geven aan de reis. En dan kan ik heel logisch zien waar er op mijn knoppen wordt gedrukt, waar de belangrijkste transities plaats vinden en waar mijn potentie de komende jaren ligt. We krijgen aanvullende levensenergie mee gedurende belangrijke transitie momenten in het leven. Denk aan je 30e (Saturnus), 40e (Uranus) en 50e (Kiron). In mijn Uranus levenslessen krijg ik extra energie mee als het gaat om richting duiden voor anderen en diepgaand de behoeftes en verlangens van anderen kunnen duiden. Daarmee kan ik de bron van de issues in je leven aangeven. Ik hoef ze niet op te lossen, d.m.v. bewustwording vind jij je eigen weg. Bewustwording is alles, daarna komt de overgave en kan je genieten van de reis van jouw leven dat je altijd zal verrassen. We hebben lang niet zoveel invloed als dat we denken. Het leven ontvouwt zich en zolang ik mijn strategie en autoriteit volg is mijn ambitie (54.2) voor het leven altijd daar, inclusief de zo creatieve melancholie (archetype kracht 34-57). 

Tussen 42 en 50: tussen de Uranus Oppositie en Kiron Return

Na mijn 40e verschoof mijn beeld op de omgeving van het keel centrum naar het wortel centrum. Een podium vol mensen en avonturen die in de eerste 40 jaar waren vervuld met verhalen, op pad gaan en invloedrijke expressie. Letterlijk en figuurlijk reisde ik overal heen en was mijn podium een kleerrijk en smaakvol geheel. In mijn 40+ fase veranderde dit naar een energie waarbij mensen opeens naar mij toe kwamen en ik zelf de behoefte ervaarde in de aarde te gaan wroeten. Letterlijk en figuurlijk geaard te leven. Ik verhuisde naar de minifarm waar ik nu woon en werk en jullie komen naar mij toe. Ik ben nu in de transitie na mijn Kiron return (50 geworden in 2022). Een potentiele bloeiperiode waarin mijn design de levensenergie van de 'Clarion' meekrijgt, oftewel de verkondiger. En grappig weetje, tevens het geboorte levensthema van Ra Uru Hu, de grondlegger van Human Design. Deze jaren verdiep ik mij diepgaand in de differentiatie van mind en lichaam, samen met mijn leermeester Alokanand. Mijn reis in Human Design zet zich voort, alsmede mijn reis in het leven zelf. Deze dimensies vloeien automatisch in elkaar over; mijn innerlijke reis, mijn rondzwervingen over de aardbol, mijn begeleidende reizen in werk en mijn mind die maar kennis tot zich blijft nemen door ermee te rommelen en stoeien. En zo op eigen wijze deze fascinerende inkijk in wat levensenergie is, te vertalen voor de mensen die ik ontmoet. Zo is na deel 1 en 2 weer een beeldende inspiratiebox deel 3 van mijn alterego Josy op de markt komen vol avonturen en inzichten uit de Rave I Ching. Ik ben zelf verbaasd over wat er ontstaat. Hoe mijn lijf vanzelf de weg weet en exact daar is waar ik mijn levensrol kan vervullen. Op het podium van mijn leven komen de mensen, situaties en inzichten die daarbij horen. Het is wat het is. Er is geen goed, er is geen kwaad. Het is... En het gaat exact zoals het moet gaan in dit NU. Een NU waarin ik slechts een doorgeefluik ben voor alles wat door mij heen waait. Door je aan niets vast te houden kan de levensenergie vrij door je heen stromen en je leiden naar waar je behoort te zijn. Niet in het verleden, niet in de toekomst, maar hier in het NU. En terwijl je deze woorden leest je niet laten verleiden om hierover te oordelen, alleen te zijn en de woorden diepgaand te laten resoneren met het zijn in jou. Wij zijn allen verbonden. En als we op elkaars pad komen, elkaars 'fractal', raken we iets in elkaar wat er dan behoort te zijn. Vanuit respons kan ik ervoor kiezen dit te verdiepen of los te laten. Zonder oordeel, zonder verwachtingen, slechts met diepgaand respect voor mijn respons en voor jouw zijn.

Ik was in 2018 in Amerika en bezocht o.a. Graceland. Elvis heeft een uitspraak gehad:

"Truth is like the Sun. You can shut it out for a time. But it ain't going away."

In mijn levensfase nu en na mijn 2e 7 jaar cyclus in Human Design is het heel duidelijk. Door het volgen van mijn  innerlijke autoriteit kan mijn waarheid zijn weg vinden. Dat hoeft niet jouw waarheid te zijn. Maar ik kan niets anders dan mijn waarheid en daarmee mijn levensrol en bestemming te (be)leven. Dat is correct voor mij en daar ligt de diepgaande verbinding met mezelf in het grotere geheel. Voelt mijn lijf zich relaxt omdat het mag doen waarvoor het gebouwd is; het begeleiden van mijn ziel op deze eenmalige levenstocht. Ik verspil geen energie aan vragen, vraagstukken, energie waar ik geen respons op heb. Dat is niet correct voor mij, kan mij schaden en uiteindelijk krijg je ook niet het beste van mij. Leven met bezieling op mijn levenspad, wat een rit!

Heden: Terug naar de Natuur

Na de reis naar Amerika reed ik langs wat nu onze minifarm is. De respons was zo sterk om te gaan kijken en het klikte direct met de toenmalige ex-bollenboer en zijn vrouw. Niet lang erna waren mijn soulmate & ik eigenaar van een huis, loods en stuk land behorende bij een voormalig bollenbedrijf. Na 30 jaar samen wonen in de stad Haarlem wonen we nu aan de rand van natuurgebied waterleidingduinen in Vogelenzang. Ik weet niet wat het leven mij verder brengt, iedere dag is een ontdekkingstocht en ervaring in het mysterie van het leven. Ik weet wel dat ik exact ben waar ik moet zijn. Leven in en met de natuur maakt me dankbaar en nog bewuster van waarlijk leven in het NU. Er is geen andere tijd. Alles gebeurt exact in de juiste timing en in die timing vind ik mijn eigen ritme. Ook deze fase en plek in mijn leven deel ik graag als het moment voor jou daar is om (natuur) coaching of analyse hier te ontvangen. In de tussentijd rommel ik lekker door in de aarde.

Kiron Return & geboorte van mijn Podcast

09-04-2021 was een bijzondere dag in mijn transities in dit leven. Op de geboortedag 09-04 van Ra Uru Hu, de grondlegger van Human Design, vond mijn Kiron return plaats. Een potentiële bloeiperiode die rondom je 50e levensjaar een aantal specifieke thema’s meeneemt. Voor mij het incarnatie thema van ‘The Clarion’. Een verkondiger van een boodschap en leuk weetje: naar nu blijkt een energie voor het ontstaan van mijn podcast. 'No choice'. Met een schok mutatie teweeg kunnen brengen en tevens om kunnen gaan met de onverwachte gebeurtenissen in het leven. Dit is voor mij een transpersoonlijke variant van mijn persoonlijke geboorte incarnatie thema ‘Penetration’.  De zon staat in poort 51; de poort van schok. En specifiek 51.5  'exaltation': ‘The perfection of the warrior ego through instinctive adaptation’.  De projectie is daar dat deze energie de oplossing brengt en nieuwe deuren opent. In de Chinese I Ching is deze energie in hexagram 51 als een dubbele bliksem inslag. Deze energie vanuit het hart is de kracht om de competitie aan te gaan en de 1e & de beste te (willen) zijn. Een potentie tot initiatie en heling die deze opwindende energie los kan maken met een schok. De opwinding bekrachtigt een richting van liefde voor het leven zelf en hoe om te gaan met de grootste uitdagingen in het (over)leven. Deze energie heeft het vermogen om als een donder binnen te komen en ook om zelf te dealen met schok door herkenning en adaptatie. De ‘warrior ego’ die altijd een weg vindt. Juist als de strijder kan responderen op chaos, zonder vast te houden aan een oppervlakkig ego, kan de weg naar diepe spirituele verbinding en initiatie daar zijn. Deze energie is onderdeel van het incarnatie thema 'The clarion'; degene die je wakker schudt met een schok, degene die de innerlijke waarheid intuitief deelt. En in die zin een verkondiger van de innerlijke waarheid en daarme met zorg duurzame transformatie en cyclische groeiprocessen ondersteunen vanuit intuitieve exploratie. Mijn bewustzijn, hierin gevoed door deze kiron energie, verruimen middels de nieuwsgierige zoeker en ondersteunt door een logische blik die patronen kan herkennen en organiseren. Patronen rondom hoop en verlangen zullen met name mijn aandacht trekken in deze fase op mijn levenspad en dat is wat ik mijn hele leven heb kunnen aanschouwen in anderen. Hoe hoop en verlangen mensen kan afleiden van hun innerlijke stem als ze spontaan besluiten nemen vanuit hun niet-zelf. Ik laat je graag zien wat er in je ware natuur schuil gaat en de gebruiksaanwijzing hoe je daar kunt komen. Het verdere experiment in het leven van jouw leven is aan jou. 

Maar.. geloof niets van dit alles, dit is geen geloof, het zijn slechts mijn ervaringen en inzichten. Mocht je meer willen weten over (transitie) analyses, trainingen en meer kijk dan in de SHOP elders op deze website. Geniet van jouw reis. 

Wordt vervolgd, want mijn volgende 7 jaar cyclus is volop lopende. Ik ben zoals altijd nieuwsgierig en zal de komende jaren zeker hier en in mijn podcast de ervaringen in mijn leven delen (veel collectieve kanalen in mijn design). En wat een boeiende reis is dat geweest met de prachtige, unieke Projector 5/1 naast me. 

Met warme en intuïtieve levensgroet,

Inge Hoogerheiden